تحلیل آوایی و معناشناسی قصیدة بلقیس «نزار قبانی» (پژوهشی در باب نقد آوایی)

حروف سنگ بنای بررسی هر متن ادبی را تشکیل می‌دهند، زیرا به دلیل داشتن صفات و ویژگی‌هایی خاص، بازتاب فضای معنایی قصیده، و حالات روحی شاعرند. حروف به‌کاررفته در شعر همچون آیینه‌ای، افکار و منویّات موردنظر شاعر را به خواننده نشان می‌دهند. بر این اساس پژوهش حاضر به بررسی سازوکارهای آوایی یکی از مهم‌ترین سوگنامه‌های شعر معاصر عرب که حاصل احساسات و عواطف راستین خالق آن یعنی نزار قبانی است، پرداخته، و مؤلفه‌های آوائی اساسی آن را بررسی نموده است که قصیده بر آن بنا گشته است. این پژوهش همچنین با سازوکارهای تطبیقی به بررسی یکی از عرصه‌های مهم تحلیل زبانی یعنی تحلیل آوائی قصیده و نقش آن در کشف علل انسجام معنایی پرداخته، و با رویکرد نقد آوائی به تعیین چارچوب معیارهای زیبایی‌شناختی و ارتباط آن با حروف اقدام نموده و قصیده مذکور را بررسی نموده است.پژوهش حاضر با استفاده از روش آماری و توصیفی به دنبال تحلیلی واقع‌بینانه قصیده از منظر زبانی و آوائی است. ازجمله نتایج تحقیق می‌توان به این نکته اشاره کرد که در جای‌جای قصیده حاضر بین لفظ و معنا پیوند تنگاتنگی وجود دارد، و بررسی آماری حروف و مقاطع، و حروف رویّ آن از موفقیت شاعر در هماهنگی و انسجام بین لفظ و معنا در رثای همسرش «بلقیس راوی» حکایت می‌کند.